Συνέντευξη του φίλου Χριστόφορου Νικολάου, με τον οποίον συγγράψαμε την ποιητική συλλογή «Χακί Χαϊκού» το μακρινό 2009-10, για το νέο του πόνημα, το εξαιρετικό «Αόρατα Μέλη».
www.texnesonline.gr, 28/4/2022
[…]
Πέρα από την ακαδημαϊκή σας καριέρα, έχετε καταπιαστεί με την ποίηση και την πεζογραφία. Η ερώτησή μου είναι εύλογη, παρότι αναμενόμενη. Γιατί γράφετε; Τι ήταν αυτό που σας παρακίνησε, ώστε να κάνετε αυτό το βήμα προς τη λογοτεχνία;
Δεν νομίζω ότι η λογοτεχνία είναι κάτι που με τραβούσε από μικρό. Σε νεότερη ηλικία προσπάθησα να γίνω δημοσιογράφος και ακόμα και σήμερα η πρώτη μου παρόρμηση στο γράψιμο είναι το non-fiction, ο σχολιασμός και η καταγραφή πραγματικών γεγονότων ακόμα και με κάποιες “λογοτεχνικές” ελευθερίες. Η ποιητική απόπειρα στην οποία αναφέρεστε, τα “Χακί Χαϊκού” (Φαρφουλάς, 2010), είναι πιο πολύ ένα παιχνίδι που επινοήσαμε με τον φίλο Τάσο Ζαφειριάδη για να διασκεδάσουμε τη βαρεμάρα της στρατιωτικής θητείας. Στη λογοτεχνία νομίζω ότι στράφηκα κυρίως από τις επιρροές που απέκτησα με τα χρόνια διαβάζοντας. Μου δημιουργήθηκε έτσι μια επιθυμία να εκφραστώ με αφηγηματικό λόγο διαβάζοντας άλλους, με έναν τρόπο παρόμοιο με αυτόν που σπρώχνει ένα παιδί να γίνει ποδοσφαιριστής αφού έχει δει τους ήρωές του στο γήπεδο ή την τηλεόραση. Φίλοι, στους οποίους έδειξα κάποια πρώτα κείμενά μου, με ενθάρρυναν να το κάνω πιο συστηματικά και κάπως έτσι προέκυψαν τα διηγήματα.
[…]
Μπορείτε να διαβάσετε την υπόλοιπη συνέντευξη εδώ.